มากินปลาแห้งกัน

     ปีที่แล้วไปตักปลามาได้เยอะมากแบ่งเพื่อนก็แล้ว กินเองก็แล้วแต่ก็ยังเหลืออีกเยอะแล้วนี่จะหน้าร้อนอีกไม่กี่วัน (ฝันเอา) ดังนั้นต้องรีบกำจัดปลาออกไปให้หมดก่อนที่จะไม่มีที่เก็บปลารอบใหม่
     เห็นที่ทำงานทำปลาแห้งแต่เขาอบจนกินได้เลย  แต่เราว่ามันไม่ได้บรรยากาศเท่าปลาแห้งแดดเดียวบ้านเรา  ไอ้ที่จะหาแดดที่นี่ก็คงยากหน่อยมันมีแต่ว่ายังไม่ใช่หน้าร้อนจริงๆ มันก็ยังหนาวอยู่เลยลงทุนซื้อเครื่องอบแห้งมา $154.99 จะลงทุนซื้อแพงกว่านี้ก็ไม่ไหวนี่ก็ตัดใจซื้อสุดๆ แล้วเจอร้านแรกสองร้อยกว่าทั้งนั้นและเป็นแบบกลมๆ เหมือนปิ่นโตเลยไม่ค่อยอยากได้ ลงทุนตะลอนหาหลายร้าน ในเน็ตก็เอาแต่ในเน็ตเจอไอ้ที่ชอบแต่เขาไม่ส่งอลาสก้า  ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมของดีๆ ถึงไม่ยอมส่งมาอลาสก้า เลยไปได้มาจาก sportmans warehouse ที่ขายอุปกรณ์พวกยังชีพ เลยตัดใจเอาถึงมันจะไม่ใช่อันที่อยากได้จริงๆ แต่คิดว่าเอามาลองก่อนแล้วกัน
    แล้วผลจากความพยายามที่จะทำปลาแห้งก็สำเร็จ กินไปคิดถึงบ้านไปมันช่างเหมือนกับตอนอยู่บ้านนอกอะไรเช่นนี้
   

อันนี้รอบแรกลองทำแบบแห้งแค่สองชั่วโมง เหมือนปลาแดดเดียวเลยอร่อยมาก ทำเสร็จก็รีบเอาใส่ถุงไปแจกเพื่อนๆ แต่ไม่รู้ว่าผลเป็นไงเห็นหายเงียบกันทุกคน

อันนี้อบนานถึงหกชั่วโมง กะว่าจะเอาให้แห้งสนิทเพราะเพื่อนแนะนำมาว่าถ้าแห้งแบบสนิทเลยน่าจะเก็บได้นานกว่าและไม่เป็นรา ก็ลองแต่ยังไม่แห้งมากตรงส่วนที่เนื้อเยอะๆ แต่ตรงอื่นแห้งจนกรอบ

อันนี้เป็นชุดแรกที่ลองทอดดู  ทอดแป๊บเดียวเองแถมกรอบมากกินได้ทั้งตัวเลยไม่เว้นแม้กระดูก เลยลองให้คุณสามีชิมและสรุปออกมาว่าเขาชอบมาก

      ความลำบากของการทำปลาก็คือการผ่าปลา ผ่ายังไงก็ไม่สวยอาจจะเป็นเพราะมีดไม่คมหรือเพราะไม่มีฝีมือก็ไม่รู้